خیز، اى بـنـدۀ مـحـروم و گـنهـکار بیا            یک شب اى خفـتۀ غفلت‌زده، بیدار بیا

بس شب و روز که در زیر لَحَد خواهى خفت            دَم غـنـیـمت بـشـمار امشب و بـیدار بیا

شب فیض است و درِ توبه و رحمت باز است            خیز، اى عـبد پـشیـمان و خـطـاکار بیا

پـردۀ شـب که بُـوَد آیـت سـتّــارىِ مـن            دور از دیـدۀ مـردم، بـه شـب تـار بـیـا

این تویى، بـنـدۀ آلـوده و شـرمـنـدۀ من            این مـنـم، خـالـق بـخـشنـدۀ سـتّـار، بـیا

مگـشا دست نـیازت به عـطاى دگـران            دل به من بسته و بگسـسته ز اغیار بیا

فرصت از دست مده، مى‌گذرد این لحظات            منشین غافل و بى‌حاصل و بی‌کار، بیا